Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012




















Κάθε βράδυ πέφτω και κάθε πρωί σηκώνομαι
ίσως με βοηθάει αυτή η σκέψη
η βεβαιότητα του πεσίματος που ξέρω οτι θα έρθει πάλι
κάθε βράδυ νιώθω τεράστια μέσα μου
δε χωράω
θέλω να βρω μια χαραμάδα
μια σχισμή
και να δραπετεύσω απο αυτό το μικρό δοχείο
Κάθε βράδυ νιώθω το κεφάλι μου να μεταμορφώνεται σε κεφάλι ελέφαντα
και το μόνο που μπορώ να κάνω με την τεράστια προβοσκίδα μου
είναι να πιω μερικές σταγόνες κρασί
Κάθε βράδυ νιώθω το σώμα μου να αλλάζει και να παίρνει το σχήμα ερπετού
να προσπαθώ να συρθώ και να μπορώ μονάχα με την πλάτη
όταν νυχτώνει η φαντασία μου οργιάζει
με φοβάμαι
δε με αναγνωρίζω


T.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου