Noviembre

Ξαναείδαμε αυτήν την τόσο όμορφη ταινία...




- Μισώ όταν το κοινό απλά κάθεται, ανίκανο να συμμετέχει ή να αλληλεπιδράσει. Πρέπει να κάνουν  κάτι, οτιδήποτε. Απλά κάθονται σαν αγάλματα. Θέλω να δω τον κόσμο να ανταποκρίνεται. Δεν ξέρω, κάπως.

- Πόσο παράξενο

- Τι;

- Πάντα μου άρεσε το θέατρο για τον αντίθετο λόγο

- Πρέπει να έρθεις με τον Ντανιέλ κι εμένα, όταν παίζουμε στους δρόμους

-Στο δρόμους; Αποκλείεται, όχι εγώ. Στο δρόμο αποκλείεται. Στο θέατρο ναι, σε μια ταινία... ακόμη και στην τηλεόραση που τη μισώ. Αλλά στο δρόμο όχι.

-Σε ένα θέατρο αλλά όχι στο δρόμο;

- Είναι διαφορετικά. Στο δρόμο οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Οι άνθρωποι αντιδρούν με απρόβλεπτους τρόπους. Σε ένα θέατρο το ακροατήριο ξέρει οτι υποδύεσαι, είναι λιγότερο απρόβλεπτο.

- Αυτό είναι το όλο θέμα όταν παίζεις στο δρόμο! Οι ίδιοι συνέχεια άνθρωποι βλέπουν θεατρικά έργα. Ο μόνος τρόπος να φτάσεις στους υπόλοιπους είναι να πας την παράσταση στους δρόμους.

- Καλά, θα δω


Η προηγούμενή μας ανάρτηση και περισσότερα σχετικά με την ταινία εδώ